Dr Gonzo
Stały bywalec
Dołączył: 16 Cze 2005
Posty: 67
Przeczytał: 0 tematów
Skąd: Mexico
|
 Wysłany:
Sob 12:38, 07 Lip 2007 |
 |
W literaturze i w życiu codziennym, w przeszłości i teraźniejszości, we wszystkich krajach naszej planety zderzamy się z mnogością wydarzeń, które dają się określić jako tematy „tabu”.
Ale co to jest „tabu” ?
Określenie „tabu” (=ta pu) pochodzi z języka Polinezyjczyków (Tonga) i znaczy nienamacalność świętych czynów/faktów/osób /ze sfery sakralnej. Naruszenie tabu było (i jest) obłożone karami.
Najczęściej stosowane i zrozumiałe wyjaśnienie tego pojęcia to „nienamacalność”, „nienaruszalność”.Tabu może odnosić się do osób, przedmiotów, czynów, faktów, które zawierają w sobie szczególna siłę.
Określenie „tabu” przywiózł ze sobą do Europy James Cooks ze swojej podróży po morzach południowych (1768-80). W Polinezji zestaw tematów tabu pełni funkcję swego rodzaju społecznej kontroli, np. tabu to: pozycja wodza, nazwisko, majątek. W tych sprawach istnieją zakazy naruszenia.
Integracja językowa
„Tabu” jest jednym z niewielu słów, które zostały przeniesione z języka ludów prymitywnych do języka zachodniej cywilizacji. Chociaż tematy tabu egzystują tak długo jak sięga pamięć ludzka, to nie były takim słowem określane. W języku niemieckim to słowo było używane jako rodzime, a także stosowane w różnorodnych zwrotach: Tabu, Tabuisierung, Tabuzone (strefa tabu), ktoś/coś jest tabu, coś traktować jak tabu, sprawiać, że coś przestaje być tabu, itd. Np. w 1994 roku - roku dodatkowych wyborów, niemieckiej partii SPD zarzucano naruszenie tabu w potraktowaniu partii PDS, albo: Firma „Benneton” w swojej reklamie prowokuje poprzez znaczące naruszanie sfery tabu.
(Podczas tworzenia się języka niemieckiego pojęcie „tabu” ukazuje się po raz pierwszy w „Leksykonie do konwersacji” Meyers'a w 1851 r. - tylko w związku z ludami pierwotnymi. W 1906 roku w tymże leksykonie występuje już pogląd, że tabu mają także narody o wyżej rozwiniętej kulturze.
Zygmunt Freud w swojej książce „Totemy i tabu” zajmuje się tym problemem. Tak opisuje znaczenie: „Tabu znaczy w końcu, zgodnie ze swoim sensem, coś, co jednocześnie obejmuje święte, przez co uwzniośla to co zwyczajne, jak i to, co niebezpieczne, nieczyste, budzące grozę.” (4,4) )
Tabu dzisiaj
Z jednej strony chodzi o zachowania, obiekty i fakty, które są bezpośrednio objęte tabu, tzn. w pewnym sensie zabronione, a z drugiej strony chodzi o komunikację na temat zachowania objętego tabu (4,5). Już przy uspołecznianiu małego dziecka (tabu obejmujące pożywienie) zabrania mu się pewnych zachowań i dotyków („Tak się nie robi.”, „To nie jest na miejscu.”). Także bez wypowiadania bezpośredniego zakazu przekazuje się rozdzielenie toalety od przygotowywania jedzenia.
Społeczne, religijne, kulturowe i psychologiczne podłoże tworzy możliwe tło dla powstania różnego rodzaju tabu.
Zespół tabu ma duże znaczenie w rozwoju międzykulturowej zdolności komunikacji. Znaczenie dla nauczania języka obcego jest w związku z tym bezdyskusyjne.
(4,2); np. Może zaistnieć sytuacja, że ludzie z różnych kręgów kulturowych zechcą się porozumieć i nie przewidzą, że naruszają tabu.
|
Post został pochwalony 0 razy
|
|
